نقش تعلل ورزی، خود تنظیم گری و باورهای فراشناختی در پیش بینی ناگویی خلقی دانش آموزان دختر دوره ی متوسطه

هدف پژوهش حاضر نقش تعلل ورزی، خود تنظیم گری و باورهای فراشناختی در پیش بینی ناگویی خلقیدانش آموزان دختر دوره متوسطه بود. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعهی آماری این پژوهش را91 تشکیل میدهد. آزمودنی های - کلیه ی دانش آموزان دختر دوره ی متوسطه ی شهر مشکین شهر در سال تحصیلی 92پژوهش شامل 120 نفر از دانش آموزان دختر شهر مشکین شهر بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحل هایاز بین مدارس این شهر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس تعلل ورزی دانش آموزان، مقیاسخودتنظیم گری، مقیاس باورهای فراشناختی و مقیاس ناگویی خلقی استفاده شد. یافته ها به روش آماری ضریبهمبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیری و تحلیل مسیر تجزیه و تحلیل شدند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشانهمچنین ارتباط مثبت .(p<0/ داد که ارتباط منفی و معناداری بین خود تنظیم گری و ناگویی خلقی وجود دارد ( 001به عبارتی 66 درصد از ناگویی .(p<0/ و معناداری بین فراشناخت و تعلل ورزی با ناگویی خلقی وجود دارد( 001خلقی از طریق تعلل ورزی و باورهای فراشناختی تبیین میشود. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که تعلل ورزی و باورهایفراشناختی به واسطه خود تنظی مگری بر نارسایی هیجانی تأثیر می گذارد. دانش آموزان با خود تنظیم گری بالا کهراهبردهای شناختی و فراشناختی بیشتری استفاده می کردند تعلل ورزی و ناگویی خلقی پایینتری داشتند و در نتیجهپیشرفت تحصیلی آنها بیشتر بود